Daarna hebben we twee nachten in 'Belle Vue' bij Ruud en Godelieve gelogeerd. Warm ontvangst, letterlijk en figuurlijk; door de abrikozen taart en het was ook behoorlijk warm. Gelukkig gaven de buitendouche en de rivier verkoeling. Eerst was het toch wat spannend voor Emma en Kasper om zo in de bassins die in de waterval zijn ontstaan te springen, maar uiteindelijk gingen ze achter elkaar door. Gezellige dagen gehad, de kippen zijn goed verzorgd door Emma en Kasper, al met al een geweldig wederzien!
De tweede week waren we in de Tarn-et-Garonne op de mini camping Les Savonniers bij Ineke en Eelco. Hoe leuk is dat: een oude franse boerderij met 3 gites, daarbij 3 safari tenten en 6 campeerplekken met hangmatten in de boomgaard, heerlijk zwembad, table d'hotes, brood op bestelling en voor de kinderen zo fijn overzichtelijk. Daar stonden ook mijn ouders en dat bracht natuurlijk veel gezelligheid met zich mee. Iedere ochtend nadat Emma en Kasper samen brood hadden gehaald wilden ze al naar de caravan om te knutselen en chocomel te drinken.
De derde en laatste week waren we in de Jura aan het Lac du Voglans. Mooie groene omgeving... dat groen klopte ook wel want wat hebben we een regen gehad. Gelukkig hadden we hier een chalet want we hebben de verwarming aan gehad, zo koud! Hier stonden we naast Ruud, Sylvia en Sara, wat heel veel gezelligheid met zich mee bracht! Het was dus beregezellig maar we gaan nooooit meer naar de Jura. Met Ruud en Syl hebben we veel gepraat over het wonen in Zwitersland, want zij komen ook naar hier! Ruud is al begonnen in Basel en als ze een huis hebben gevonden volgen Sylvia en Sara. Toch even wat anders; 1 uur rijden of 9 uur rijden om elkaar te zien. We kijken dus erg uit naar hun komst.
Emma is half augustus alweer gestart met Kindergarten. Nu als oudste kleuter; trots als een pauw is ze omdat ze alles weet en omdat ze 'Gotti' is van twee nieuwe kinderen. 'Gotti' houd eigenlijk in dat zij de mentor is: die kinderen zijn aan haar gekoppeld en zij helpt ze waar nodig. Dat doet heel veel voor haar zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel. Ik vind het een goed systeem. Ook tijdens de sportdag vorige week kwam dat systeem weer goed naar voren. Verticale groepen; de grote kinderen zorgen voor de kleine en geen ouder op het sportveld te vinden.
Kasper is ook weer gestart met zijn 'Spielgruppes'. Een gewone (als de peuterspeelzaal) en eentje op de boerderij ('de boer-op' maar dan voor peuters en iedere week een dagdeel). En hij vind het helemaal het einde!! Er staat een wagenpark aan kleine trekkers en happertjes, ze hebben konijnen en kippen, en af en toe staan de koeien dichtbij. Zelf brood bakken en aardappels rooien (kwam met een grote zak aardappels terug; 'ze zaten in de modder mama'), sowieso veel plezier!
We hadden nog wel even een ongelukje met Kasper: hij wilde even voelen hoe warm een fornuis eigenlijk is... dus precies een jaar na zijn verwonde vinger zaten we weer in het ziekenhuis met een verbrande hand... Gelukkig hoefde het verband maar een kleine week erom heen en inmiddels is het weer heel. Hoop niet dat we volgend jaar voor een gebroken arm naar het ziekenhuis moeten.
We hadden ook nog visite twee weken terug. Onverwacht kwam mijn nicht Josephine hier langs; van even koffie drinken bleef ze 3 nachten, dat was natuurlijk heel erg gezellig!
Nu kijk ik eerst uit naar Parijs. Over 2 weken ga ik met mijn moeder naar Marlijn in Parijs die daar dan moet werken. Heb daar zo'n zin in; donderdag - zondag lekker op pad. En daarna alweer naar NL en de agenda zit al weer helemaal vol..
Laat de herfst na nog wel wat mooie dagen maar beginnen!!
